It seems your name is light
you thought you knew your father
then one dark day you’d find
he might have been another

Meanwhile on the Plaza
the gathering of mothers
circling, searching, still, for
husbands, sons, and brothers

This past, a pack of dogs
it chased the future out of sight
shadowing the day, but hey
come what may, your name is light

—2015

> back to Some Lyrics

The bus is late
I’m not surprised
the rain is wet
and supersized
the night is grey
I know the score
the rose is red
just like before

The wind is cold
the queue is slow
I’m still patient
but go go go
the door is jammed
my coat is stuck
the driver’s deaf
well, just my luck

The light is green
the light is red
the light is o . . .
oh no, too bad
the car’s been hit
I’m black and blue
the rose, it snapped
I think of you

I’m in the bus
it’s full of doubt
the road is where
the light’s gone out
the bus is late
and off you went —

The bus is late?
and off you went?
again I see
no happy end

—2015

> back to Some Lyrics

All we want
is that what makes
us less than free
should stop
now

Just because
that is what we
expect that a
free body
wants

We’ll never get used to the vultures
sitting on the roofs so impatiently
uhm, patiently?
we’ll never get used to the scavengers
scorching our souls so blatantly
disgracefully

It should stop right here
It should stop right there
it should stop right now
I don’t ask how
you can keep your claws
we need effective laws

Just because
when this, when that
when tit, when tat
when said, when done
when the mourning gone
when step, when stone
when we come home
when done the past
then free at last

Just because
that is what we
believe that a
free body
wants

All we want
is that what makes
us less than free
should stop
now

just because
that is what we
expect that a
free body
needs

—2014

> back to Some Lyrics

Denk ik aan Johnny van Doorn
dan denk ik nooit aan Hoorn
niet de stad, niet de kaap, de zeeman, het koper
of die neus van dat beest
nee, ik denk nooit aan Hoorn
en dat is altijd zo geweest

Denk ik aan Johnny van Doorn
dan denk ik ook nooit aan de stad met die naam, het gat
dat ooit in een wereld van oorlog één foute gast teveel heeft gehad
een Duitse keizer vol duistere pap
destijds solliciterend naar een alles overtreffende trap
daarom denk ik nooit aan Doorn
dus ook niet voor de grap

Maar ik moet u hier bekennen
ik zat vroeger in The Ex, en die
openden ooit een avond vol dichters
in een jongerencomplex . . .

’t Was een avond voor provincialen
vol muziek en poëzie
dus zoveel mensen waren er nie
maar wel veel te veel om op te noemen
dus okee ik noem er . . .  drie
Johnny, en ik
en die andere die kenniknie

In de kleedkamer, na de soundcheck
raakte Johnny aan de praat
en ach je weet hoe dat dan gaat
hij wilde wel eens drummen, want dat kon-ie
zei Johnny . . .
dus okee doe maar mee, zo gezegd zo gedaan
we hadden daar namelijk een tweede drumstel staan
waar ie al improviserend om zich heen mee mocht slaan
en dus, die avond, in die tent
zat ik één, héél láng nummer lang
met drummer Johnny in een bent

Dus denk ik aan Johnny van Doorn
dan denk ik sinds 9 april 1983
godallemachtig, aan
Heiloo . . .
eh ja, hela, hallo, hello!
de engelse taal is prachtig en zo
maar ik bedoel hier dus geen hoge laag
wat dan wel, is dan de vraag
welnu, gewoon, heehoo, helaas, Heiloo
het zij zo

Geen idee meer hoe het klonk
ik heb sindsdien wat last van mijn gehoor
maar in dat heilloze honk
is The Ex sindsdien
nooit meer teruggevraagd of gezien
en dáár ben ik Johnny nog altijd dankbaar voor

—2013

> terug naar Some Lyrics

Een verschrikkelijke novemberavond
met zo’n zeurderige zeikregen
die zelfs de dappersten van de straat jaagt,
en mijn favoriete kroeg ligt
helaas
iets te ver naar het westen ditmaal
om mij daarheen te begeven
als een zotte natgezeken dwaas

Voor het eerst sinds lange, lange tijd,
want de jaren vliegen voort,
keer ik rechtstreeks terug naar huis
naar
THUIS
waar mijn voortijdige binnentreden
zal worden beschouwd als
een eerste stap op de lange weg die tot inkeer leidt

Alle begin is moeilijk
en beter laat dan nooit,
zullen ze daar zeggen

Maar eerst moet ik nog een krant kopen voor vanavond bij de kachel
want als ik niet lees
werkt mijn zwijgen ontstemmend
werkt mijn zwijgen beklemmend op mijn huisgenoten,
want ik begrijp heel goed
dat niets,
helemaal NIETS
zo bedrukkend is
als het gezelschap van iemand die daar stilzwijgend zit,
stomweg voor zich uit starend, alsof ie helemaal alleen is . . .
een mislukte held
die nooit een grap vertelt
die nooit eens iemand op de schouder slaat
of hem wat moed inpraat in diens moeilijke dagen
die nooit eens zal vragen:
hoe gaat het met je?
of:
ben je gelukkig?

—2010
(gebaseerd op de eerste pagina van Willem Elsschot’s “Het Dwaallicht”)

> terug naar Some Lyrics