Begin jaren 80. The Ex. LP’s.
In de hoes, naast het vinyl, veel plaats voor posters en tekstboekjes.
Wai zain Die-Ai-Wai, maar zoiets kunnen wij niet drukken.
Raddraaier wel, en dus…
Wordt er gedrukt, gevouwen, geraapt.
En ik? Wel, ik niet… met permissie.
Daarna kan er pas gesneden. Pasgesneden.
Op de Grote Snijmachine.
Die géén één klant mag bedienen.
Behalve… wie?
Degene die… de anderen op de vingers staat te hijgen.
Tot ze er een sik van krijgen: Doe het dan lekker zelf…
Dus dat doe ik… met precisie.
Met een mooie lange aluminium liniaal.
Opmeten instellen aanleggen…
De persbalk zakt en zet de boekjes klem.
Onder elke duim zit een knop, en hóp!
’t Mes doorsnijdt de stapel.
Perfect!
Alleen…
Oh ja, de liniaal:
49 cm sorry…
En de rest… Die is geschiedenis.
Stukkie stom metaal.
—2019
(geschreven n.a.v. 40 jaar drukkerij Raddraaier)
